Scotch broth

Broth po szkocku w wolnym tłumaczeniu znaczy 'rosół', czyli nazwę tej zupy możemy przetłumaczyć jako ‘szkocki rosół’. Jednak do znanego nam z Polski, dana dyżurnego,  większości niedzielnych obiadów (przynajmniej w moim domu), zupie tej jest daleko. 

W smaku przypomina bardziej krupnik, ale poza kaszą, która się w zupie znajduje, z krupnikiem ma ona, również, niewiele wspólnego. 

Scotch broth to zupa, którą można zliczyć do tzw. zup zimowych, czyli takich, które w szkockich domach przygotowuje się w chłodne jesienne i zimowe dni, tak aby dostarczyć jedzącej osobie energii i rozgrzać ją w chodny dzień.

Bazą tej zupy jest wywar przygotowany na mięsie jagnięcym, który można wzbogacić o dodatek z mięsa z kurczaka. Do przygotowania zupy używa się popularnych w Szkocji warzyw- marchwi, poru, selera naciowego, brukwi i cebuli. Przygotowanie zupy jest niezwykle proste i co najważniejsze można ją wykonać z dostępnych w Polsce składników.

Rait Castle and 'The Handless ghost of Rait'.

Lubicie opowieści o duchach? A może jesteście pasjonatami mrocznych historii o zdradzie, spisku i podstępie, który prowadzi do zbrodni? 

Jeśli tak, to koniecznie musicie zapoznać się z 800 letnią historią zamku Rait Castle i odwiedzić jego przygnebiające, szczególnie o tej porze roku, ruiny.

Zagłębiając się w jego dzieje, znajdziecie opowieść o zakazanej miłości, dwóch zwaśnionych rodach, zdradzie, bankiecie zaplanowanym z myślą o morderstwie, masakrze i duchu zwanym 'The Handless Wraith of Rait'. 

To dramat w iście szekspirowskim stylu. 

Szkocja to dla mnie przede wszystkim fascynująca historia, która wyłania się tu z każdego zakamarka, każdy kamień potrafi opowiadać o minionych wiekach, a ruiny zamków kryją nieodgadnione jeszcze tajemnice i niezliczone opowieści o duchach. Na podstawie każdej z tych opowieści i legend można by napisać niejedną książkę lub nakręcić film w hollywoodzkim stylu, z gatunku płaszcza i szpady.

Highland cattle.

Szkockie krowy, to równie nieodłączny symbol tego kraju, jak whisky, Kilt czy Haggis. Od dawna chciałam je zobaczyć i sfotografować, ale uwierzcie mi, nie było to takie proste. Chociaż kilometrami ciągną się tu bezkresne łąki i pola, to krów szkockich na nich nie widać. Owce, tradycyjne mućki oraz pasące się konie wypełniają całą przestrzeń. Aż tu dzisiaj jadę sobie spokojnie, aby zobaczyć ruiny kolejnego zamku, w myślach układałam post o Burns Supper i co widzę! Obok głównej drogi pasą się spokojnie dwa dorosłe osobniki i cielak. Szybko zatrzymałam się w najbliższej zatoczce i przemaszerowałam spory kawałek, aby wykonać kilka zdjęć. Gdybym wiedziała jaka niespodzianka czeka mnie w Dufftown to z pewnością podarowałabym sobie ten spacer w siarczystym tu mrozie (-4 stopnie) i w śniegu po kostki😊

The mysterie of the Cluny Hill.

Przybywającym do Forres turystom, Cluny Hill jawi się jako przepiękne zalesione wzniesienie zwieńczone wieżą, postawioną tu w 1812 roku dla uczczenia pamięci Admirała Lorda Nelsona. Ze wzgórza rozciąga się malowniczy widok na miasto i pobliskie miejscowości, a okoliczni mieszkańcy spędzają tu długie godziny spacerując ze swoimi czworonogami i na weekendowych piknikach organizowanych u jego podnóża.

 Jednak w przeszłości Cluny Hill nie przedstawiało się tak spokojnie i sielankowo, i bardziej znane było jako miejsce, w którym sądzono i skazywano na śmierć czarownice. Wzgórze to zapisało się mocno na kartach niechlubnej historii Szkocji.

Magical stones. 0utlander inspiration.

Gdy we wrześniu odwiedzałam Clava Cairns, byłam zaskoczona dużą ilością przybywających do tego miejsca turystów. Nie wiedziałam jeszcze wtedy, że do tak dużej jego popularności przyczynił się, oparty na książce Diany Gabaldon, serial telewizyjny 'Outlander'. Moją uwagę przykuły w Clava, przede wszystkim, starożytne grobowce. Tymczasem tłumy turystów, głównie z USA, fotografowały się na tle kamiennych kręgów.

Kamienne tablice, z tajemniczymi znakami, od dawien dawna były częścią składową szkockiego krajobrazu. Ludzie jeszcze do początków XIX wieku znajdowali je na polach i w lasach, i zadawali sobie pytania; skąd się tu wzięły i po co zostały stworzone? Czy mają magiczną moc, czy zapisane na nich znaki są dobrą wróżbą, przepowiednią czy przekleństwem?

Fort George

Fort Gorge to miejsce, które koniecznie chciałam zobaczyć od kiedy zamieszkałam w tej części Szkocji. I stało się 😊. W ostatni weekend starego roku dotarłam do tego wyjątkowego pod wieloma względami fortu.

Nigdy nie został on zdobyty. Nigdy też, w całej swojej, ponad dwustuletniej historii istnienia, nie próbowano go zdobyć. Nie to jednak czyni go wyjątkowym. Wybudowany przez Anglików, aby zapobiec szkockim rebeliom, jest nierozerwalną częścią historii Szkocji. Nadal służy do celów wojskowych. Spacerując po jego murach i zwiedzając budynki spotkacie stacjonujących tu żołnierzy z 3-go batalionu Królewskiego Pułku Szkocji (3 SCOTS).

 Jeśli śledzicie mój blog, to z pewnością czytaliście post poświęcony powstaniom jakobickim i bitwie Culloden.

Powstanie tego Fortu jest bezpośrednio powiązane z tymi wydarzeniami.

Hogmanay

W Szkocji Hogmanay jest tym, co my nazywamy Sylwestrem, z tą różnicą, że jego świętowanie rozpoczyna się tu 30 grudnia - wielką procesją ognia, z pochodniami i fajerwerkami.
Okres od Świąt Bożego Narodzenia do pierwszych dni Nowego Roku jest w Szkocji bardzo hucznie świętowany i celebrowany. Wiele firm jest zamkniętych w tym czasie, tj. od 25 grudnia do końca pierwszego tygodnia Nowego Roku.

 Hogmanay jest kulminacyjnym punktem tego dwutygodniowego świętowania. To dzień dobrej zabawy i radości, a pierwsze dwa dni Nowego Roku (2 styczeń jest również dniem wolnym od pracy), to czas poświęcony na spotkania z rodziną znajomymi i składanie sobie noworocznych życzeń.

Początki Hogmanay sięgają tradycji świętowania przesilenia zimowego przez Wikingów, z dzikimi imprezami pod koniec grudnia. Równie huczne i barwne imprezy odbywają się obecnie w każdym zakątku Szkocji. 

Kinloss Abbey

Trzy mile od Forres, w pobliżu Findhorn, znajdują się ruiny jednego z największych, najbogatszych i najbardziej wpływowych w dawnych czasach opactw na terenie Szkocji – Kinloss Abby. To co po nim dzisiaj pozostało, to niewielka cześć przepięknych kiedyś budynków sakralnych i gospodarczych, które zostały zrujnowane i rozgrabione po reformacji. Przez kolejne lat, podobnie jak pobliskie Pluscarden Abbey, powoli traciło swą świetność. Opactwo jednak, jak to miało miejsce, w przypadku Pluscarden, nie zostało odbudowane. Obecnie to zaledwie szczątkowe pozostałości po kościelnych murach i cmentarz, który jest nadal czynnym miejscem pochówku.

Merry Christmas everyone!

Życzę wszystkim zdrowych i wesołych Świąt 😊 

Agnieszka xxx

Święta w Szkocji

(Informacje o Świętach Wielkanocnych znajdziecie pod tym linkiem...)
Święta w Szkocji różnią się od tych, do które obchodzone są w większości chrześcijańskich krajów. Kultywowane tu tradycje świąteczne są specyficzną mieszanką i zbieraniną zwyczajów chrześcijańskich, celtyckich, anglosaskich, z dużą domieszką wszechobecnej komercji.

Szkoci zaczynają świętować, nieformalnie, już od początku grudnia, a kończą hucznymi obchodami Nowego Roku. To jeden z nielicznych krajów na świecie, gdzie z tej okazji są dwa dni wolne od pracy.
 Świąteczne ozdoby, choinki, stroje pojawiają się na półkach sklepowych na drugi dzień po Halloween, a więc 1 listopada. Sklepy starają się wprawić kupujących w świąteczny nastrój, puszczając świąteczne piosenki. Jingle Bells, Santa Claus Is comin' to Town, We Wish You a Merry Christmas i oczywiście nieśmiertelna Last Christmas sączą się z głośników w Tesco, Asda, Matalanie i w innych mniejszych sklepach i punktach usługowych.  
Aby zrozumieć, dlaczego te święta tak bardzo różnią się od tych obchodzonych w innych częściach Europy, należy sięgnąć do historii tego kraju.

Once upon a time in Scotland

My future home… I wish…

Szkocja to jedno z najpiękniejszych miejsc w Europie, pełne spokoju oraz dzikiego uroku.  Jest tu wiele uroczych zakątów, w które nadal zapuszczają się tylko nieliczni. Szczególnie fascynująca jest północ kraju. Podróżując po tych terenach, przez długie godziny, nie spotkacie człowieka, a jedynie rozleniwione owce. 
 Jeziora, w których przeglądają się urokliwe góry, wiecznie zielona trawa i mistyczne zamki dodają uroku szkockim krajobrazom. 

Szkocja to również doskonałej jakości świeże ryby i owoce morza, które można tu dostać niemal na każdym kroku. Miłośnicy mocniejszych trunków mogą się tu rozkoszować rożnymi gatunkami whisky i to nie tylko tymi dobrze znanym na całym świecie, ale również tymi z małych kameralnych destylarni znanych jedynie koneserom tego trunku.

Dla mnie Szkocja to przede wszystkim....

Inverness – capital of the Highlands

Inverness, to miasto, które bardzo lubię. Chciałabym tu kiedyś zamieszkać. Ma wszystko co jest potrzebne do życia współczesnemu człowiekowi, mieszczuchowi- klimat małego kameralnego miasteczka połączony z rozmachem metropolii. Trudno je porównać do jakiegokolwiek polskiego miasta. Przy liczebności około 70 tys. mieszkańców (Inverness plus okoliczne miejscowości) miejsce to tętni życiem. Odbywają się tu liczne imprezy kulturalne, festiwale i często występują światowe gwiazdy muzyki pop. Większość znanych światowych i brytyjskich marek odzieżowych ma tu swoje sklepy.